We staan op het punt om dé treinreis van ons leven te maken. The Pride of Africa is één van de meest luxe treinreizen ter wereld. Oude glorie, jazz, romantiek en elegantie. Aan boord van The Pride of Africa stap je terug in de tijd, waar de wereld nog niet ontdekt is en het hele avontuur voor je open ligt. 

De luxe trein van Rovos Rail rijdt van Pretoria naar Kaapstad in drie dagen. Je reist langs open, uitgestrekte vlaktes, zwermen flamingo’s en dorpjes uit vergeten tijden. Maar het uitzicht is niet het enige wat deze treinreis zo bijzonder maakt. Het is de met champagne gedrenkte luxe en het interieur van de trein die je terug neemt naar de roaring twenties. Beter dan dit, wordt het niet.

Tekst gaat verder onder de video.

Rovos Rail Station

Het is voor Nick een lang gekoesterde droom. Hij heeft het al sinds de oprichting van Reizen met de Trein (zo’n vier jaar geleden) over de treinreizen van Rovos Rail. Meervoud inderdaad, want deze treinmaatschappij biedt meer fantastische treinreizen aan (waarvan er twee nog hoog op onze bucketlist staan). Toen de kans zich voordeed om naar Zuid-Afrika te reizen, konden we deze treinreis natuurlijk niet overslaan.

Zelf weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik moet verwachten, maar zodra we aankomen rijden bij het station van Rovos Rail, weet ik dat dit een bijzondere treinreis gaat worden. We worden hartelijk ontvangen met champagne en onze bagage wordt direct meegenomen. Het station straalt alle pracht en praal uit van vergaande jaren, inclusief zwierige palmbomen. Eenmaal binnen het station heb je de keuze uit een weelderige wachtkamer met luxe sofa’s en schalen vol hapjes, of de tuin die aan het perron grenst met een schitterende fontein en uitzicht op de trein. Deze keuze is niet moeilijk, want we besluiten om het station weer te verlaten en het terrein te ontdekken.

Naast het station ligt namelijk een klein museum, waar je meer kunt leren over de geschiedenis van Rovos Rail. Om er te komen moet je eerst langs twee boos kijkende lama’s en een bordje waarschuwt ook voor loslopende struisvogels. Het museum zelf is klein – volgestopt met oude prullaria van vergane tijden. Een oudere man stapt op ons af. Zijn stem is hees terwijl hij enthousiast begint te vertellen over zijn tijd als machinist op de stoomtrein van Rovos Rail. Twintig jaar lang. Hij laat ons een oude foto zien van een groep jongens strak in pak, trots poserend voor de camera. Daar was hij net afgestudeerd van de school voor machinisten. Toen de laatste stoomtrein van de rails werd gehaald, hield zijn baan op te bestaan.

All aboard

Op het perron worden we verwend met nog meer champagne en een toespraak om ons een goede reis te wensen. Vervolgens worden we één voor één omgeroepen. Er zijn ‘maar’ een stuk of dertig passagiers – voornamelijk stelletjes – en elk rijtuig telt maar twee of drie coupés. Zo’n coupe is namelijk luxer dan de gemiddelde slaapkamer, inclusief een prachtige badkamer en in sommige gevallen zelfs met bad. Het bed ligt heerlijk en de minibar is goed gevuld, voornamelijk met champagne. What else? 

We wachten in onze coupe tot we gaan rijden en dan begeven we ons naar de achterste wagon, waar er een afternoon tea voor ons klaarstaat. Een voor een druipen de passagiers naar binnen, installeren zich met een boek of knopen een praatje met je aan. Er is namelijk één regel aan boord van de trein: geen technologie. Mobieltjes, laptops, tablets: ze moeten allemaal in de coupe blijven. Voor ons is een uitzondering gemaakt zodat we kunnen filmen en fotograferen, maar de gehele reis heb je ook geen wifi – aan je mobiele telefoon heb je dus niet heel veel. Vanuit Rovos Rail is deze regel bedacht om je echt mee terug de tijd in te kunnen nemen en zodat je elkaar op de trein leert kennen. Je zit namelijk toch drie dagen met elkaar opgescheept.

Na dus een stukje gefilmd te hebben, besluiten wij om ook maar eens sociaal te doen. De meeste passagiers zijn iets ouder dan ons, maar tegenover ons zit een jong meisje met haar vader. We beginnen te kletsen en komen er achter dat we veel gemeen hebben. Nick en Shaun kletsen een eind heen over de geschiedenis van Zuid-Afrika en Bianca en ik wisselen schrijftips uit. Ik mag zelfs een notitieboekje lenen, aangezien ik die van mij vergeten ben. Bianca en Shaun komen uit Kaapstad en aan het eind van de treinreis nemen ze ons mee de stad in en krijgen we zelfs een privé tour door de Mothercity. Deze local tips delen we binnenkort met jullie in een artikel over Kaapstad.

Dineren in je galakleding

Op de trein geldt een dress-code. Overdag kleed je je netjes, maar een spijkerbroek mag. In de avond zijn de mannen verplicht om in pak naar het diner te komen en wij dames een jurk (of ook een pak, mocht dat je voorkeur hebben). Gympies zijn in ieder geval uit den boze. Op ons paasbest vertrekken we dus richting de restauratiewagon, waar je mond open valt van alle pracht en praal. Het diner bestaat uit minstens vier gangen en voor het eerst eet ik een biefstuk van struisvogel. Mijn wijn wordt bijgevuld zodra mijn glas half leeg is – of half vol, het is maar hoe je het ziet.

Nick en ik zijn eigenlijk maar boerenpummels en zijn zo veel luxe niet gewend. Van alle champagne, gin-tonics en wijntjes beginnen we een beetje melig te worden en van alle overdaad moeten we een beetje giechelen. Daar zitten we dan: in onze mooiste kleding, helemaal opgedirkt, te giechelen als twee kleine kinderen. Af en toe worden we een beetje boos aangekeken door onze mede-passagiers, maar stiekem denk ik dat ze allemaal jaloers waren op het plezier dat wij hadden 😉

Diamanten en fonteinen

De rest van de reis gaat er ook zo aan toe. Eten, drinken en ons verbazen om de hoeveelheid luxe. Niets is te gek. Ik merk dat ik een beetje loom word van alle verwennerij en ik ben blij dat we de trein af en toe nog mogen verlaten. De reis tussen Pretoria en Kaapstad duurt officieel namelijk maar 11 uur, maar deze trein rijdt bijna stapvoets en stopt op twee momenten: bij de diamantmijn van Kimberley en het Victoriaanse dorp Matjiesfontein.

Kimberly is de hoofdstad van de provincie Noord-Kaap en werd vooral populair rond 1866 toen er een diamant werd gevonden. Een diamantenkoorts heeft ervoor gezorgd dat dit stadje nu een gigantische krater heeft, wat ooit de diamantmijn was. We bezoeken deze stad tijdens de treinreis en krijgen een rondleiding waarbij we alles leren over de diamantengeschiedenis van Zuid-Afrika. Aan het einde van de tour heeft Nick geluk, want alle diamantenwinkels zijn al gesloten.

De tweede stop die we maken, is in Matjiesfontein, een dorp met 400 inwoners. Eigenlijk is het gewoon een openluchtmuseum, want alles ziet eruit zoals in de Victoriaanse tijd. Het is in ieder geval niet moeilijk voor te stellen hoe hier de trein stopte en dames met Victoriaanse jurken naar hun hotel werden begeleid. In dit hotel kun je nog steeds slapen – al schijnt het er te spoken – en in het dorpje vind je diverse musea.

Richting Kaapstad

De gehele reis was het landschap vooral dor en droog. Veel zandvlaktes, kale rotsen en verzengende hitte. Na drie dagen op de trein te hebben gezeten, verandert het landschap eindelijk zodra we Kaapstad bereiken. Alles wordt groener en we worden omgeven door wijnvelden. De Tafelberg doemt op en onze reis komt bijna ten einde. Wel worden we vlak voor aankomst nog even met onze neus op de feiten gedrukt.

Terwijl wij van onze laatste gin-tonics sippen en aan broodjes zonder korst knabbelen, rijden we letterlijk door een township. Kindjes zwaaien naar de trein, terwijl moeders kleding wassen in tonnen onder metalen afdakjes. Onze nieuwe vriend Shaun is verantwoordelijk voor het bouwen van goedkope en goede huizen voor deze mensen. Triest geeft hij toe dat het gewoonweg niet genoeg is. Zodra hij één nieuwe wijk heeft gebouwd, ontstaat er alweer een nieuwe township. Zuid-Afrika heeft onwijs vluchtelingen die uit naburige landen in Afrika komen, maar daarover binnenkort meer als we je wat meer vertellen over Kaapstad.

Wat kost zoiets wel niet?

Deze treinreis is niet goedkoop, maar als je het kunt betalen is het een onvergetelijke ervaring. Drie lagen lang verwend worden op een prachtige trein. Voor de Pullmann Suites (goedkoopste coupe) betaal je € 1697,06. Wij sliepen in de Deluxe Suite, met een prijskaartje van € 2444,75. Voor de duurste coupe (inclusief bad) betaal je € 3256,39. Geschrokken? Wij wel!*

*Prijzen zijn voor het seizoen van 1 oktober 2023 t/m 30 september 2024

Kijk voor meer informatie over deze treinreis op de website van Rovos Rail. Blijf ook onze website in de gaten houden voor meer verhalen over onze treinreis door Zuid-Afrika!