In 1843 werd het eerste station van Utrecht geopend en nu werd vorige week, 173 jaar later, het nieuwe Utrecht Centraal geopend. Daarbij terugkijkend op de geschiedenis van het station, dan heeft het door de jaren heen veel meegemaakt. Het begon als een klein station, wat uitgroeide tot één van de grootste en drukste stations van Nederland.

Nederlandsche Rhijnspoorweg-Maatschappij (NRS)

Het eerste station van de stad Utrecht werd geopend door de NRS. Het eerste Utrecht Centraal lag te westen van de binnenstad en werd gebouwd op de plek waar het huidige Utrecht Centraal ligt. De eerst spoorlijnen die het station aandeden hadden een verbinding met Amsterdam en Arnhem. Ruim 20 jaar later kreeg het er een verbinding naar Zwolle bij, al werd deze spoorlijn aangelegd en uitgebaat door de NCS (Nederlandsche Centraal-Spoorweg-Maatschappij), het station van de NRS werd het beginpunt. Rond datzelfde jaar werd er aan de andere kant van de Leidse Rijn een ander station geopend door de NCS, vanwaar treinen vertrokken in de richting van Amersfoort, Baarn en Zeist. Beide stations waren door middel van een loopbrug met elkaar verbonden. In 1870 kwam er echter nog een station bij, Utrecht SS (Staatsspoor). Dit kwam vanwege een aangelegde verbinding met ’s Hertogenbosch, maar de NRS en de Nederlandse staat kwamen niet tot een samenwerking. Uiteindelijk bleek dat het station van de NRS het meest gunstig lag. Uiteindelijk sloten de omgelegen stations door de jaren heen en werd het station van de NRS in 1909 omgedoopt tot Utrecht Centraal.

Utrecht Centraal te klein

Het oorspronkelijke stationsgebouw uit 1843 bleek al snel te klein. Na de extra spoorlijn naar Rotterdam, naast Amsterdam en Utrecht, in 1855 werd het stationsgebouw in 1856 verbouwd. Toen het 10 jaar later de verbinding naar Zwolle kreeg werd het station weer verbouwd. Na elke nieuwe spoorlijn bleek het stationsgebouw te klein waardoor het in 1936 compleet verbouwd werd. Het stationsgebouw werd compleet vernieuwd en uitgebreid, maar in 1938 brandde het gebouw bijna geheel uit. Het werd in 1939 werd het gebouw herbouwd met wat extra vernieuwingen, ook kreeg het een feniks op het dak als herinnering aan de grote brand van Utrecht Centraal.

In 1973 werd er een nieuwe stationshal geopend. Dit stond gelijk met de nieuwbouw Hoog Catherijne. Nadat de nieuwe stationshal geopend was, werd in1975 het oude stationsgebouw gesloopt, samen met de stationswijk. Hiermee moest ruimte gemaakt worden voor de bouw van Hoog Catherijne. In 1986 begon men met een grote uitbreiding aan het stationsgebouw van Utrecht Centraal. Het werd één geheel met het winkel- en werkcentrum Hoog Catherijne en het overspande nu alle sporen. Ook kreeg het in 1989 het bekende grote blauwe bord. Dit grote blauwe bord met vertrektijden heeft tot 2011 de grote hal gedomineerd, totdat het werd vervangen door een groot digitaal bord. Het oude blauwe bord is tegenwoordig te bewonderen in het Spoorwegmuseum in Utrecht.

Het nieuwe Utrecht Centraal

Zo werd vorige week het nieuwe Utrecht Centraal geopend. Vanaf 2017 zal er ook geen koppeling meer zijn met Hoog Catherijne. Door de jaren heen werd Utrecht Centraal continu verbouwd en uitgebreid. Met het nieuwe station wil men daar een einde aan maken. Het wil naam gaan maken als OV-terminal. Zo heeft het op meerdere plekken busverbindingen, een sneltramstation en extra perrons voor sprinters van het Randstadspoor. Het station is berekend op een aantal van ruim 100 miljoen reizigers per jaar, wat het huidige aantal van 65 miljoen geheel overschrijdt. En zo is Utrecht Centraal, de nieuwe OV-Terminal, op 7 december ’teruggegeven’ aan de reizigers.

 Hoofdfoto: @Ziko van Dijk