Ze moeten er zijn. Hoge pieken en indrukwekkende bergen. Dit is niet voor niets Zwitserland! Het land van de machtige bergen en hoge Alpen. Toch kan ik ze niet vinden. Ze zijn verdwenen, weg. Verscholen achter metersdikke mist. Het landschap is grijs en groen en af en toe zie ik een heuvel wat uiteindelijk toch echt een berg moet zijn. Het is mysterieus, mooi en ook een beetje claustrofobisch. Alsof je gevangen zit in een soort van koepel, waar geen lucht is, alleen maar grijs. Ik ben in één van de zonnigste dorpen van Zwitserland, dat op dit moment gevangen zit in dichte mist. Arosa blijft voor mij nog even verborgen.

Verboden te trouwen

Arosa verrast. Het populaire skidorp heeft de rustieke charme van een bergdorp weten te behouden. Vooral Innerarosa is erg authentiek. Het is het oudste gedeelte van Arosa, met houten chalets en een eeuwen oude kerk. De kerk is gebouwd in 1493 en door zijn extreme schattigheid werd het een geliefde plek voor stellen om het ja-woord te geven. Zo geliefd dat de priester van de Bergkirchli het zat was. Nu kan je de kerk wel bezichtigen en er een rondje om heen lopen, waarbij je een prachtig uitzicht hebt over Innerarosa. Als het er tenminste niet zo mistig is, wat – als je de wapenschild bekijkt van Arosa (met twee pieken en een zon) – niet vaak zo is. Toch heeft het wel wat, Arosa in de mist. Er valt meer te ontdekken en ik word steeds meer nieuwsgieriger naar een zonnig Arosa. Met mist raak je vaak gedesoriënteerd. Er hoort hier ergens een hoge bergpiek te zijn, maar ik zie alleen maar een stel kabels verdwijnen in de mist. Boven het meer van Arosa hangt ook een laag dichte mist en ik heb geen idee hoe groot dit meer is. Niet eens zo heel groot blijkt later. In de mist krijgen plekken een heel ander uiterlijk. Zo ook Arosa. Ik besluit om de bergen zelf op te gaan zoeken. Een Zwitserland zonder bergen voelt toch niet echt aan, ondanks de kaasfondue. De Weisshornbahn brengt mij door de mist heen naar de piek van één van de hoogste bergen van Zwitserland, de Weisshorn. Met zijn 4506 meter kijkt de reus uit over zo een beetje heel Graubünden. Ergens ligt Davos en aan de voet van de berg Arosa. Er zijn over de ruim 200 pieken te tellen als je op de berg staat. Alleen niet vandaag. Vandaag zie ik niks. Alleen wat direct voor mij staat. Best beangstigend, want ik weet ook niet hoe ver ik kan lopen zonder de berg af te rollen. Even later keer ik hier terug voor een adembenemend uitzicht.

Het rood doorbreekt het grijs

Behalve dat Arosa populair is onder de wintersporters en wandelaars, heeft het nog iets wat Arosa zo bijzonder maakt. Bij Arosa stoppen namelijk de wegen. Er gaat geen snelweg door het dorp heen en om er te komen moet je 360 haarspeldbochten overleven. Wel gaat er een trein naar het dorp en dit is meteen een bijzondere treinreis. De spoorlijn Chur-Arosa bestaat dit jaar 100 jaar en behoort tot een van de mooiste treinreizen van Zwitserland. Kort maar krachtig. Een uur lang reis je langs prachtige vergezichten, hoge bergen en beroemde viaducten. Het voelt een beetje alsof Arosa afgesloten is van de rest van de wereld en dat de trein je naar een soort Narnia brengt. Een mysterieuze bestemming. Zo voelde dat helemaal met de dichte mist. De rode loc van het treintje is het enige wat te zien is tijdens de reis, met hier en daar een boom. De treinreis schijnt prachtig te zijn, maar voor nu brengt hij mij naar een onbekend dorp waarvan ik de omgeving niet kan zien. Gelukkig heb ik op de terugweg nog een herkansing en ik heb geluk! Zon, eindelijk zon. Arosa verandert in een warme plek en de treinreis is inderdaad bijzonder. Op de terugweg zie ik een prachtig landschap voorbij komen. Mysterieus Arosa is uiteindelijk niet meer zo mysterieus. Nu de weergoden de sluier van mist hebben opgetild.

Eten en drinken:
In Arosa kan je heerlijk eten. De lokale maaltijden staan bekend om de verse ingrediënten. Bezoek vooral de hoogste bakkerij van Europa, een café en bakkerij op de Weisshorn. Een vers gemaakte bonbon in je mond stoppen op zo een grote hoogte heeft wel iets speciaals. Wijntjes drinken en heerlijk dineren kan bij restaurant Aifach, een modern en hip concept bedacht door drie vrienden.

Overnachting:
Hotels in Arosa verschillen erg qua luxe. Je hebt een schattig berghotelletje in InnerArosa of een over de top 5 sterren hotel. Ik verbleef zelf in Hotel Erzhorn, een schattig 2 sterren hotel in Innerarosa, vlakbij de wandelpaden en skipistes. Elke ochtend werd ik gewekt door de bellen van de koeien en er stond een ezel in de tuin. Toch voor top end 5 sterren hotel? Probeer dan het Tschuggen Grand Hotel.