Een nieuwe rubriek op RmdT! Treinen naar het einde van de wereld. We nemen je mee naar de meest verlaten stationnetjes, spoorlijnen die in het niets eindigen en trajecten op de meest verlaten plekken. Soms zijn de treinen moeilijk te bereiken omdat ze in the middle of nowhere liggen of soms rijden ze maar één keer per week. Of we nemen het heel letterlijk, zoals met de El Tren del fin del Mundo dat trein aan het eind van de wereld betekent.
El Tren del fin Mundo ligt ook echt aan het eind van de wereld. De treinroute begint namelijk in het meest zuidelijke stadje ter wereld: Ushuaia. Dit stadje ligt aan de zuidelijke kust van de provincie Vuurland, Antarctica en Zuid-Atlantische eilanden in Argentinië – verder kan bijna niet.
World’s end
De spoorweg El Tren del fin del Mundo werd in 1909 aangelegd ten westen van Ushuaia. In de 19e eeuw werd Ushuaia een strafkolonie, voornamelijk om het land te koloniseren voordat Chili het gebied zou opeisen. De spoorlijn werd voornamelijk aangelegd voor bouwmaterialen. In 1947 ging de gevangenis dicht en na een aardbeving werd de spoorlijn definitief gesloten.
Gelukkig ontdekten de toeristen in 1994 Ushuaia en werd de smalspoorlijn weer geopend als toeristische attractie. En daar zijn wij blij mee, want dit is één van de mooiste treinreizen van Zuid-Amerika. De route is ‘maar’ een kleine 7 km en de reis duurt maar een uur (roundtrip), maar je reist door een indrukwekkend landschap, langs bruggen, watervallen en dwars door een nationaal park.
Quemado brug
Ondanks dat de reis maar een uur duurt, heeft het enkele interessante aspecten. De treintjes worden voortgetrokken door een stoomlocomotief (de Camila, Porta of Zubieta) en op de route wordt meerdere keren gestopt. Bij de laatste halte (gelegen in het nationale park) kun je de trein gelijk terugpakken of vanaf hier gaan hiken. De trein stopt ongeveer zes keer, namelijk bij de Quemado brug (waar je de ruïnes van een oudere brug kan zien liggen), de La Macarena waterval, aan het begin van het nationale park, bij de bomenbegraafplaats en als laatste bij het station van het nationale park.
La Macarena Waterval
De tweede stop van de route is bij de ‘Estación Cascada La Macarena’, waar bezoekers naar een oude indianenkamp kunnen lopen. De Yamanas woonden enkele eeuwen lang in Ushuaia en in het kamp zie je hoe ze leefden. Ook kun je hier de trap oplopen naar de Macarena Waterval, die zijn oorsprong vindt in de Del Martialgebergte.
Nationaal park Tierra del Fuego
Vervolgens rijdt de trein het nationale park Tierra del Fuego in, waar je de meest zuidelijke (Patagonische) bossen vindt. Het park is enkel te bereiken met de trein en is ongeveer 63.000 hectaren groot. Het ligt langs de grens van Chili en is rijk aan watervallen, bossen, bergen en gletsjers.
Begraafplaats voor bomen
Een van de laatste stops van het treintje is de ‘begraafplaats voor bomen’. De trein volgt vanaf hier de Pipo Rivier langs verschillende plekken waar de gevangenen elke dag bomen moesten kappen. Het landschap is hier dus nogal kaal, wat een bijzonder uitzicht biedt. Vervolgens gaat het treintje verder naar het station van het nationale park, waar vanuit je kunt gaan hiken.
Uitgelichte foto: © CucombreLibre
Marijke Bertsch-Ferwerda
Wat een mooie website is dit! Met interessante verhalen! En foto ‘s,heel leuk dat ik deze website heb gevonden.
Ik hoorde er gisteravond van op Nieuwsuur : reizen met de trein als alternatief voor reizen met het vliegtuig.
Kirsten Spooren
Hoi Marijke, dank je wel voor je complimenten 🙂 Leuk dat je ons gevonden hebt via Nieuwsuur!