Column Nick: Huisdieren op de trein

Zoals de titel al omschrijft, huisdieren op de trein. Dit is natuurlijk geen probleem als je met de NS door het land reist. Aan boord van een nachttrein naar het buitenland ligt dat toch net even anders.

Zoals ik al eerder verteld had, werkte ik als steward op de nachttrein naar Oostenrijk, Italië en Frankrijk. Daar heb je dan ook weer verschillen tussen zitten. ’s Winters de Alpen Expres, en in de zomer de Autoslaaptrein. Uit ervaring weet ik dat passagiers in de zomer hun huisdieren mee mogen nemen. Mensen gaan dan ook vaak langer weg. Zo had je soms rijtuigen vol met honden en katten, ik ben zelfs een konijn tegengekomen. ’s Winters is dat anders, dan worden eigenlijk alle beschikbare plaatsen volgestopt met passagiers. Daarbij nemen deze passagiers voor een week bagage mee en sommige hebben ook nog wintersportspullen bij zich. Al met al, de coupés zitten dus goed vol. Het verschil met de zomer is dat de bagage in de auto blijft liggen, aangezien deze in de zomer mee kan. In de winter niet. Mede doordat de coupés zo vol zitten, zijn er dus geen huisdieren toegestaan.

Helaas gaat het hier en daar bij het geven van informatie aan de passagiers wel eens mis. Soms komt het wel eens voor dat er een klein hondje bij is. Hier moet dan extra voor betaald worden en dan is het goed. Helaas kwam het ook een keer voor dat ik 60 passagiers in mijn rijtuig had. Twee van deze passagiers hadden hun hond meegenomen. Kan gebeuren, maar helaas was dit geen hondje. Het was een ‘zeer’ grote Duitse herder en deze moest met 6 mensen in één coupé. Zie je het voor je? Een coupé van 2 bij 2 meter, met 6 zittende mensen en een herder? Dat gaat niet passen. Uiteindelijk kon het opgelost worden. Er was een coupé vrijgekomen en de beide passagiers en de hond konden daar plaatsnemen voor de reis naar Oostenrijk. Het vervelende aan dit moment was dat we de hele trein door moesten naar een ander rijtuig. Het leuke eraan was dat de hond bij elke coupé zijn kop naar binnen stak en wat rond snuffelde, de passagiers dachten dan ook dat het een drugs/politie hond was.

Het levert je op zulke momenten leuke en grappige herinneringen op, maar toch is het ook een vervelend moment voor de passagiers en de steward. Het had namelijk ook heel anders af kunnen lopen. Als het tegen had gezeten, dan hadden ze niet met de trein meegekund.

Uitgelichte afbeelding is van Ian Sane

Nick heeft zijn hele leven lang al gereisd en heeft vele mooie momenten meegemaakt. Nu als fotograaf zijnde, probeert hij deze momenten alsnog op de gevoelige plaat te leggen. Zijn motto? Eén foto zegt meer dan duizend woorden!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.