Erfurt Hauptbahnhof veranderde door de geschiedenis heen vaak, zoals renovaties van gebouwen, maar ook wisseling van plek. De geschiedenis van dit station begint in het jaar 1846, toen het nog onderdeel was van het koninkrijk Pruisen en niet van Duitsland.
Het eerste station
Begin 1840 werd er in de stad Erfurt al druk vergaderd over de komst van een treinstation in de stad, maar niemand wist precies waar het station gebouwd zou moeten worden. De één wilde het station binnen de stadsmuren, de ander erbuiten. Volgens een derde persoon weer bij de grote poort van de stad en van een ander hoefde het er helemaal niet te komen. Uiteindelijk werd er in juli 1845 besloten dat het nieuwe station van de stad Erfurt binnen de stadsmuren gebouwd zou gaan worden. Het zou dan ook een klein, maar hoog gebouw worden, want er was niet veel ruimte. Zo werd in april 1847 het station Erfurt Hauptbahnhof geopend. De bouw werd gefinancierd door de Thüringer Railway Company.
Uitbreiding van Erfurt Hauptbahnhof
De bouw van het stationsgebouw op de geselecteerde plek nam een aantal nadelen met zich mee. Het was namelijk niet goed bereikbaar voor de passagiers. Om ervoor te zorgen dat het station na de bouw ook gebruikt zou gaan worden werden er meerdere tunnels aangelegd en houten bruggen gebouwd. Vlak na de opening van het station groeide het aantal reizigers en goederen zo snel dat er meerdere gebouwen gebouwd moesten worden. Zo kwamen er meerdere werkplaatsen, rangeer sporen, een locomotievenloods en een goederenloods. Rond 1860 werd de locomotievenloods nog is uitgebreid en vergoot en werden de perrons bij de goederenloods verlengd. Ook begon men met zoeken naar een mooie plek voor een groot rangeer- en opstelterrein. Helaas liep dit vanwege de oorlog in 1866 vertraging op. Uiteindelijk werden de laatste wijzigingen aangebracht en was alles in 1877 gereed. Vanaf dat moment vertrokken er dagelijks 4 passagierstreinen van Erfurt Hauptbahnhof. Dit aantal groeide door de jaren heen natuurlijk stevig door.
Het tweede station
In 1887 kwamen er plannen op tafel voor de bouw van een nieuw stationsgebouw. Deze zou zich ongeveer 30 meter vanaf het oude gebouw gebouwd worden. De reden heirachter was dat het oude gebouw te klein was geworden om het groeiende aantal treinreizigers aan te kunnen. Het nieuwe stationsgebouw zou gebouwd worden in de stijl van het historisme, daarbij gebruikmakend van rood en geel zandsteen. In het nieuwe station zou er ook plaats zijn voor winkels en het aantal sporen zou uitgebreid worden. Het nieuwe station zou 4 perrons hebben, zodat het de ruimte zou hebben voor meerdere treinen. Uiteindelijk werd er in 1912 een systeem geïnstalleerd waardoor er meerdere treinen aan een perron konden staan.
Het station ziet er tegenwoordig nog steeds uit als 100 jaar geleden. Ze zijn hier en daar wel druk met verbouwen en in 2002 is het station goed gemoderniseerd. Ook is het eilandperron, wat zich in het midden van het station bevond geheel verwijderd. Alle perrons zijn doorgetrokken over de gehele lengte van het stationsgebouw. Ook werden er extra perrons gecreëerd, het station telt er nu 12. Het station ondergaat nog steeds allerlei verbouwingen en is in 2015 zelfs nog gesloten geweest vanwege het installeren van nieuwe systemen. Nu wordt er nog gewerkt een een nieuwe spoorlijn richting Leipzig en dat zal voorlopige één van de laatste projecten zijn met een hoge kostenpost. Nu is natuurlijk de vraag… Wat is er met het oude stationsgebouw gebeurd? Dat gebouw dat staat er nog steeds en wordt tegenwoordig gebruikt door de Deutsche Bahn AG als één van hun kantoren.
