Bestemming bereikt: Thurso, Schotland

We laten Edinburgh achter ons en vervolgen onze weg de Schotse hooglanden in. Het laatste wat we horen op het perron, is een Schotse doedelzak. Het is een startsein voor een bijzondere reis, door een bijzonder mooi landschap. Dwars door de Highlands. Heuveltjes veranderen in bergen, met hier en daar een besneeuwde bergtop. Riviertjes worden wilder, bossen maken plaats voor eindeloze vlaktes. Er is geen kip. Misschien hier en daar een schaap. Vanaf Inverness verandert het landschap ineens. Nu volgen we de wilde Schotse kust naar onze eindbestemming. Het meest noordelijke stadje van Schotland. Het einde van de Far North Line. En far is het zeker. Na een reis van bijna 8 uur (vanaf Newcastle gezien), komen we eindelijk aan in Thurso. Het einde van de wereld. Oké, van het Schotse vaste land dan…

Een schuur, hagel en een vrijgezellenfeest

Thurso ligt in het verre noorden van Schotland. Hier ligt ook meteen het meest noordelijke treinstation van Schotland én het is de eindbestemming van The Far North Line. In het artikel ‘The Far North Line, deel I en deel II‘ kon je al meer lezen, maar we hebben het nooit heel uitgebreid gehad over het stadje dat Thurso heet. Het is ook maar een klein stadje, niet echt bekend. Toch is Thurso het meer dan waard om te bezoeken, helemaal wanneer je van plan bent om de Far North Line zelf te maken. Het is een idyllische plek, met duizenden jaren geschiedenis. Het is er stil en rustig. Het voelt aan als het einde van de wereld.

Het is al donker wanneer onze trein aankomt bij zijn eindbestemming. Thurso, leest het bordje buiten de trein. Hier moeten wij uitstappen. Ik weet niet wat ik had verwacht van het meest noordelijke station van Schotland, maar in ieder geval geen grote schuur met daarop heel groot ‘THURSO’. Het ‘station’ – als je het zo mag noemen – is ook al dicht dus we worden gevraagd om buitenom te lopen. Auto’s pikken gestrande reizigers op, maar wij lopen stug door. Zo ver zal ons hotel niet zijn. Ondertussen begint het harder te waaien. Daarna hagel en nu plotseling sneeuw. Binnen no time zijn wij doorweekt en wit van het sneeuw. Op onze kaart staat dat we door een klein donker steegje moeten lopen. De muren van het steegje lijken wel gebouwd te zijn door de Vikingen zelf, zo verweerd. Het steegje heeft de naam ‘Lovers Lane’ en zal er gerust heel liefelijk uit hebben gezien in daglicht. We passeren enkele donkere huizen. Schattige Schotse, stenen huisjes en grotere herenhuizen. In het donker voelt alles een beetje verlaten aan. We lopen langs een B&B, maar onze ‘Inn’ is nog een stukje verder lopen.

Thurso, Schotland

Eindelijk wordt het iets drukker op straat. Roze gepoederde meisjes op toren hoge hakken waggelen voor ons uit. De rokjes komen tot net onder hun bil en de make-up is er waarschijnlijk af te beitelen. Een van de meiden draagt een roze sluier met een kroontje. Een hen-party dus! Al snel wordt duidelijk dat zij dezelfde kant op moeten als ons. Onze Inn (The Inn @ Why not) is blijkbaar the place to be op een zaterdagavond en de bar tevens receptie is drukbezocht. We krijgen de sleutel van onze kamer, maar gaan toch nog even naar beneden om onze ogen uit de kijken. Ik voel mij maar een muurbloempje met mijn enkele laag make-up. Nick is de enige jongen zonder zelfbruiner, oorring en V-hals shirt. Ik ben wel net zo bleek als de Schotse meisjes – hebben we toch nog iets gemeen.

Thurso

Thurso werd gesticht door de Vikingen en archeologische vondsten duiden erop dat deze plek al meer dan 5000 jaar geleden bewoond werd. In 1330 werd Thurso dankzij Koning David II van Schotland een belangrijke havenstad. Er staat in Thurso nog een kerk overeind uit (waarschijnlijk) 1125, één van de oudste kerken in Schotland. Het historische erfgoed is in deze omgeving dan ook groot. Denk aan kastelen en belangrijke vondsten uit het neolithicum tijdperk. Vandaag de dag is Thurso een slaperig havenstadje met bijna 8000 inwoners en veel toeristen komen hier vaak enkel om door te reizen naar de Orkney Eilanden. Ook erg indrukwekkend, maar sla Thurso zeker niet over!

Thurso, Schotland

Naast Old St Peter’s Church (St. Peters Kirk), heeft Thurso nog meer historische schatten en bezienswaardigheden. Er is een prachtige vuurtoren (Holburn Head Lighthouse), een kasteel en veel gebouwen zijn monumenten. De kust is er ook prachtig. Ruig, wild. In de verte zijn de hoge kliffen van de Orkney Eilanden te zien en op het strand rennen honden blij heen en weer. Thurso is ook een bekende plek om te surfen. De zee is er wild en de golven kunnen onwijs hoog worden.

Wij blijven maar op het droge en tijd voor een oversteek naar Orkney is er niet. In plaats daarvan gaan wij op whisky-jacht. Het is een zondag en wij moeten over een aantal uur onze trein naar Inverness halen. Veel is er niet open, maar we vinden een fles Highland Park Single Malt (ook verkrijgbaar in Nederland, maar dat wisten wij toen niet). De whisky wordt gemaakt in Kirkwall, een stad op de Orkney Eilanden. Wel zo toepasselijk vonden wij.

Thurso, Schotland

Met de fles in onze koffer stappen wij terug de trein in en laten we het noordelijke stadje achter ons. Ondertussen zijn de hooglanden wit en houdt het niet op met sneeuwen. En dat eind april…

Thurso, Schotland

 

Kirsten is verslaafd aan reizen. Zodra ze in Nederland is, begint het alweer te kriebelen. De trein is haar favoriete vervoersmiddel, vol avontuur en romantiek. Nog op de bucket list: een reis met de Oriënt-Express.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.